Leven
Brood om van te leven
Veel mensen leven eigenlijk niet zelf.
Ze worden geleefd.
Ze laten zich vooruit stuwen door wat moet.
Natuurlijk, je kunt niet leven in een droomwereld.
Er moet brood op de plank.
Je hebt je verantwoordelijkheden op allerlei levensgebieden.
Je familie, je partner en/of je kinderen, je werkgever.
Of je mist juist iets op deze terreinen.
Je hebt bijvoorbeeld geen baan,
of juist geen partner,
terwijl je die wel wenst.
Eigenlijk heeft iedereen wel een belangrijke wens.
Slechts weinig mensen voelen zich helemaal geslaagd.
Toch hebben we vaak het gevoel dat de ander het beter heeft.
Stilstaan bij je eigen leven
is belangrijk.
Wat heb ik wel, wat heb ik niet.
Wat vind ik belangrijk?
Kan ik mijn leven sturen?
Heb ik invloed op mijn geluk?
(AH, 2008)
Leven
Leven is mogen zijn wie je bent.
Stilstaan bij jezelf
bij wat het leven je doet,
bij je mogelijkheden,
bij je verdriet soms…
Aandacht hebben voor het hier en nu,
leven met perspectief.
De stap zetten
aarzelend krijg ik
vaste grond
onder mijn voeten.
Ik voel het:
aanmoediging
om mijn eigen
spoor te trekken!
Kansen
Wie ben ik?
Wat is mijn leven?
Vragen vergezellen mij,
mogelijkheden doen zich voor:
handelen – doen
denken – afwegen.
Ik ga aan de slag
bewuster
met een doel;
ik benut mijn kansen
Annet Hogenbirk, 2007 ©