Archief van
Tag: retraite

Wat zin heeft en geeft

Wat zin heeft en geeft

Op pelgrimage gaan

Heb jij ook zoveel last van alle negatieve berichten in de krant en de rampbeelden op de tv? Ik wel! Ze geven me – als ik niet oppas – een moedeloos gevoel. Waar je ook kijkt zijn er problemen. Het nieuws werkt intimiderend. En hoeveel positieve invloed kun je nu zelf op al die problemen uitoefenen? Het lijkt alsof dat bijna onmogelijk is. Ik zeg ‘bijna’ want ik ben ervan overtuigd dat er een andere werkelijkheid is die groter is dan wie en wat wij als mensen zijn.

Om los te komen van al die negatieve prikkels helpt het om te pelgrimeren. Op weg te gaan naar een voor jou ‘heilig’ doel. Je kunt letterlijk de wandelschoenen aantrekken en op weg gaan naar bijvoorbeeld naar Santiago de Compostella wat steeds meer mensen doen. Zo stappen ze uit de dagelijkse sleur en doen ze nieuwe inspiratie op. Maar je kunt ook thuisblijven en daar pelgrimeren!

Ik kies voor een hybride vorm: ik wandel én ik schrijf. Minimaal tweemaal per jaar schrijf ik een soort pelgrimageboek en publiceer het digitaal in een serie afleveringen. Momenteel ben ik bezig met het materiaal voor de adventsretraite (retraite=een bezinningsperiode voor jezelf). Het is zoektocht naar wat wezenlijk is in het leven naar wat zin heeft en geeft. Eerst via mijn eigen ervaringen en inzichten en dan gecombineerd met wat ik aan kunstuitingen van anderen daarbij op internet vind. Het is een route naar een soort vervulling. Het geeft een goed gevoel, en – wat veel belangrijker is – een beleving van stukjes vrede in jezelf, in je omgeving en in de wereld. Het helpt aandachtig aanwezig te zijn, volop mens te zijn. Dat merk ik zelf en dat merk ik steeds opnieuw bij mensen die aanhaken bij de retraites die ik organiseer.Stil zijn en verbinding ervarenJe kunt in verbinding komen met een andere, hoopvolle en inspirerende werkelijkheid. Je moet dan ook wel eens stil worden. Je kunt je oefenen je gedachten stil te laten worden. Ze kunnen tot stilstand komen net als de snelweg die tijdens de lockdown even stil werd.
Als je het drukke verkeer in jezelf laat afnemen en het stiller laat worden, kom je thuis bij jezelf en hoor en zie je andere dingen. Je krijgt aandacht voor wat er speelt: er komt ruimte voor verlangens en ook ruimte voor teleurstelling en verdriet. Het mag er allemaal zijn. Je hoeft er geen oordeel aan te verbinden: het ís er. En daarmee komt er meer rust. En soms wordt het ook echt stil. (Lees verder onder de foto).

Onderweg zijn betekent ook: nieuwe inzichten opdoen (foto © Annet Hogenbirk)

In die stiltemomenten kun je steeds vaker contact te maken met een hoopvolle bron. Je kunt je verwonderen over iets moois in de natuur. Of je focust een paar woorden uit een gedicht of op iets dat iemand je zei. Of je gaat in gesprek met een verhaal dat je leest. Zo kan ik de beeldende verhalen die ik lees bij mijn meditatiemomenten bij mijzelf binnen laten komen en ga ik er iets van mijzelf in herkennen.
In die (meestal Bijbel-) verhalen komen mensen voor die net als jij en ik op weg zijn. Ze hebben plannen om een goed bestaan te realiseren. Ze willen succesvol zijn en gelukkig. Maar ze hebben ook angsten en ze hebben weet van hun eigen beperkingen en fouten. Zij zijn ook bij tijden eenzaam en kunnen worstelen met wat hun overkomt.

Vind jij het leven soms ook een puzzel?

Hoe kom je goed vooruit? Wat daarbij belangrijk is, is dat je vertrouwen hebt. Vertrouwen in de ander, in wie je zelf bent en in wat je doet. Dat datgene wat je doet de moeite waard is. Meditatieve momenten – eilandjes van rust – bieden focus. Ze helpen je er zicht op te krijgen dat jij en ik het verschil kunnen maken in het leven van alledag. In kleine, concrete dingen en soms ook in grote(re). En ze kunnen je laten zien dat er is een dragende kracht is in ons bestaan: een Bron van Liefde die in iedere mens stromen kan. Ikzelf ervaar die in hoe God in de Bijbel wordt omschreven met de naam IK BEN ER (JHWH). Als wij ook ik-ben-er (aandachtig aanwezig) zijn voor de ander komt het helemaal goed met onze wereld!

Voor deze mensen schrijf ik:
Voor mensen die net als ik onderweg zijn. Die het aandurven hun eigen ideeën en standpunten te verkennen. Die deze ook kunnen bijstellen of veranderen en ook afstand van durven nemen van wat niet (meer) werkt en nieuwe inzichten opdoen. Mensen die er voor openstaan om door het goede en de Liefde geraakt te worden en dit ook kunnen/willen leren ontvangen.
Zelf zoek ik en maak graag ruimte voor wat ertoe doet. Ik hou ervan dat samen met anderen verder te verkennen. Daarbij deel ik ook graag mijn inspiratie en creativiteit. En ik zie wat ik creëer en organiseer vooral niet als zweverig – mocht je dat denken – het gaat om met Liefde en aandacht aanwezig zijn in het hier en nu. Dan ga je ook (steeds meer) doen wat het leven – ook van anderen – de moeite waard maakt!

Annet Hogenbirk

Lees meer over activiteiten van Annet die te maken hebben met haar schrijven en inspireren op https://www.zininmijnleven.nl/inspiratie/

Opgewekt naar Pasen?

Opgewekt naar Pasen?

Schrijven zodra ik uit bed kom


Vandaag begin ik aan een blog dat wekelijks zal verschijnen tot Pasen. Ik ben meditatiemateriaal aan het schrijven voor de 40-dagenretraite ’Opgewekt’, die binnenkort van start gaat. Hoe zit het met mij vandaag? Ben ik opgewekt? Voor de wekker was ik al wakker. Ik luisterde drie kwartier naar de regen en toen vond ik het welletjes. Ik stapte uit bed en ging mijn drie ‘morning pages’ schrijven. Sinds zes weken ben ik bezig met The Artist Way, een boek dat je in twaalf weken zegt te coachen naar de kunstenaar die in jezelf verscholen ligt.

Ik wil dat wel: me vrijer en expressiever uitdrukken! Ik schrijf trouw elke dag drie morning pages aan een stuk door. Dat is de basis van The Artist Way. Aan het schrijven gaan meteen als je uit bed komt. Dan heb je volgens het boek geen last van je ingebouwde Censor, een kritische stem. En inderdaad! Het is fijn schrijven net als ik wakker ben. Gewoon wat er in mij opkomt; aan één stuk door gaat mijn pen over het papier. Ik ben er elke ochtend een klein half uur mee bezig. En soms sla ik een keer over. Maar gewoonlijk lukt het me wel.

Het is best fijn om te doen. Ik merk dat ik steeds meer in gesprek kom met mijzelf. Ik merk beter wat goed voor mij is en voel hoe ik uit mijn bed kom. Regelmatig heb ik eerst wat hoofdpijn van het vele dromen dat ik doe. Maar na het schrijven is die weer weg. Het is fijn om zo naar mezelf te luisteren. Ik krijg door te schrijven meer begrip een aandacht voor mijzelf. En dat is in deze corona-lockdowntijd geen overbodige luxe. Ik voel me op mijzelf terug geworpen. En ik ben aan het uitvinden wat ik moet doen om me energieker te voelen. Waar ik blij van word en waar ik een vredig gevoel van krijg. Een tegenwicht in mijzelf vinden tegen alles in de wereld wat ingewikkeld en moeizaam is. Daar heb ik trouwens ook ‘input’ bij nodig. Die krijg ik door te mediteren.

Mediteren

Gewoonlijk mediteer ik ‘s morgens na het ontbijt. Dan steek ik de kaars aan die bij mijn zelfgeschilderde Christus-icoon staat. Ik lees een korte Bijbeltekst en ben een half uur stil en schrijf meestal iets. Als ik begin te schrijven komen woorden als een soort gebed uit mijn pen. Het brengt mij bij een verlangen naar heelheid en Liefde. Sinds ik de morning pages schrijf kom ik niet elke dag aan deze meditatie toe. En ik merk dat ik dit toch mis. Ik heb die liefdevolle aandacht van wie/wat ik als God ervaar elke dag toch nodig. Het maakt me warm en hoopvol. Het is vaak een gesprek over Liefde met een hoofdletter, mijn Bijbelmeditatie. Mijn Christus-icoon kijk mij liefdevol en begrijpend aan.

Wordt vervolgd!
Kijk voor meer informatie en aanmelding op www.zininmijnleven.nl/inspiratie/retraite

Christus-icoon geschilderd met soft pastel door Annet Hogenbirk. Deze ondersteunt bij meditatie.
Christus-icoon (soft pastel, Annet Hogenbirk)
Geraakt door de Hemel

Geraakt door de Hemel

Binnenkort – 30 november – gaat mijn negende retraitegroep van start! Met veel voldoening en plezier heb ik de afgelopen acht retraites begeleid. En ze worden steeds boeiender! Sinds de afgelopen retraite schrijf ik zelf het meditatieve materiaal en Deze keer is de titel van de retraite Geraakt door de Hemel. Meer kun je hierover lezen op www.zininmijnleven.nl/inspiratie/retraite. Inmiddels kun je op verschillende manieren meedoen met de retraite. Je kunt je abonneren op het digitale materiaal dat elke week twee maal verschijnt vanaf 27 november tot Kerst. Je kunt hierbij ook mijn persoonlijke begeleiding per email te krijgen. En de mooiste optie is de wekelijkse uitwisseling in een niet al te grote groep.

Retraite

Een kleine zes jaar geleden kwam ik in aanraking met het verschijnsel ‘retraite’. Deze werd door de Jezuïeten in Nijmegen georganiseerd in de 40-dagentijd. Ik las erover in een kerkblad en was er wel nieuwsgierig naar. Ik had er eigenlijk ook wel behoefte aan: mijn baan als geestelijk verzorger was wegbezuinigd en ik voelde dat het goed was om de dingen eens anders aan te gaan pakken. Maar hoe? Misschien kon deze retraite me hierbij helpen? Het was in de opzet van deze retraite de bedoeling om dagelijks tijd voor meditatie te nemen en ongeveer eenmaal per week met een vaste begeleider/ster te verkennen wat dat met je deed. Ik meldde mij aan voor het kennismakingsgesprek dat erbij hoorde en besloot daarna mee te doen. Lees verder onder de foto.

Weggestopte verlangens

Het was voor mij een begin van mezelf beter leren kennen. Stukje bij beetje werd ik me ervan bewust dat ik mijn eigen verlangens weggestopt had. Ik was druk bezet met werk en gezin en gunde mezelf geen tijd om erbij stil te staan bij wat belangrijk voor mij persoonlijk was. In gesprek met mijn geestelijk begeleider kreeg ik de ruimte om nog meer stil te staan bij wat tijd voor mijzelf nemen met mij deed. Bezig zijn met stukjes Bijbeltekst gaf mij veel rust. Heerlijk eruit pakken wat goed voor mij was en de rest laten voor wat die was. Als theoloog ben ik natuurlijk opgeleid om verantwoord met de Bijbel om te gaan en er een algemene boodschap uit te halen. Maar daardoor waren Bijbelteksten voor mij persoonlijk op afstand komen te staan. Door de meditatie en de gesprekken kon ik er steeds meer mijn gevoel bij betrekken. Er groeide liefde in mij. Moeilijke ervaringen die ik door de jaren had opgedaan hoefde ik niet meer weg te stoppen. Die mochten er zijn en kregen steeds meer een plaats. En daarmee kwam er ruimte voor mijzelf als mens en als vrouw met haar eigen kwaliteiten. De dagelijkse stiltemomenten werden voor mij een oase.

Warme sfeer

Na deze retraiteperiode ging ik verder met de gesprekken over de ontdekkingen die ik tijdens het mediteren deed. En in de adventsperiode die erop volgde deed ik mee aan een uitwisselingsgroep in de advent. Van deze groep heb ik veel geleerd. Vooral ook hoe belangrijk het is dat een groep veilig is en warm. En dat het een kunst is om iedereen goed aan bod te laten komen. Voor mij werd het een wens en uitdaging om op termijn zelf een dergelijke groep te gaan begeleiden. Het is niet voor niets mijn vak om mensen in groepsverband en persoonlijk rondom zingeving te begeleiden! En ja, een jaar later startte ik met een eigen uitwisselingsgroep. Sindsdien begeleid ik elk jaar twee retraitegroepen: een in de 40-dagentijd (naar Pasen toe) en een in de adventstijd (naar Kerst toe). En sinds dit jaar schrijf ik zelf het meditatiemateriaal. Juist in persoonlijk contact met de deelnemers is het mooi om te kunnen inspelen op de vragen die de meditatieve momenten oproepen en de behoeften die er zijn. En soms speel ik ook direct in op wat er in het nieuws is. De bijeenkomsten worden als heel prettig en warm ervaren. En ze leveren de deelnemers echt iets op. Juist doordat je van elkaar hoort wat ieder op haar/zijn pad tegenkomt.

Reacties op de uitwisselingsbijeenkomsten

“Heel prettig, voedend, vertrouwelijk.”

“Zeer positief, inspirerende en heel diverse, gemotiveerde mensen”

“Fantastisch fijn.”

“Heel prettig en een oase van rustmoment in de week. Een plek die ook helpt om mij steeds opnieuw weer terug te brengen op het “pad” dat ik graag wil bewandelen vanuit mijn verlangen naar “tevredenheid met wat het is”.

“Ik vond het fijn om te komen, voelde me van het begin af aan geen vreemde, en veilig genoeg om te delen wat me bezighoudt.”

“Goed, rustig en bewonderend hoe mensen omgaan met wat ze beleven…”

Mijn weg is ook goed!

Een enkeling begeleidde ik per mail. En dat gaf ook een bijzonder contact. Het hielp mijn mailcontacten met het krijgen van meer rust in hun dagelijks leven. En van de ruim dertig abonnees die mijn materiaal zonder vorm van begeleiding gebruikten, kreeg ik ook reacties dat het zo waardevol was. Iemand gaf ook aan zich niet meer thuis te voelen in de kerk en liet mij dit weten: “Het door jou aangereikte materiaal werkte vaak troostend, het gevoel dat mijn weg ook goed is.”

Dat is waar ik het voor doe! Het gaat mij om groei van de Liefde in mensen persoonlijk. Dat jij en ik onszelf durven zijn en steeds meer mogelijkheden zien en benutten om liefdevol te leven in deze ingewikkelde tijd en samenleving. Dat krijgt effect in onze relaties en in hoe we met werk, kwetsbaarheid, natuur en de andere gebieden van het leven omgaan.

Stilstaan bij jezelf en je dagelijks leven?

Doe je deze keer ook mee met de retraite? Kies dan wat op dit moment bij je past. Vier weken lang een kwartier per dag jezelf deze adempauze geven werkt al! Lees hier verder voor meer informatie en aanmelding.

Oktober 2019, Annet Hogenbirk