Vandaag begin ik aan een blog dat wekelijks zal verschijnen tot Pasen. Ik ben meditatiemateriaal aan het schrijven voor de 40-dagenretraite ’Opgewekt’, die binnenkort van start gaat. Hoe zit het met mij vandaag? Ben ik opgewekt? Voor de wekker was ik al wakker. Ik luisterde drie kwartier naar de regen en toen vond ik het welletjes. Ik stapte uit bed en ging mijn drie ‘morning pages’ schrijven. Sinds zes weken ben ik bezig met The Artist Way, een boek dat je in twaalf weken zegt te coachen naar de kunstenaar die in jezelf verscholen ligt.
Ik wil dat wel: me vrijer en expressiever uitdrukken! Ik schrijf trouw elke dag drie morning pages aan een stuk door. Dat is de basis van The Artist Way. Aan het schrijven gaan meteen als je uit bed komt. Dan heb je volgens het boek geen last van je ingebouwde Censor, een kritische stem. En inderdaad! Het is fijn schrijven net als ik wakker ben. Gewoon wat er in mij opkomt; aan één stuk door gaat mijn pen over het papier. Ik ben er elke ochtend een klein half uur mee bezig. En soms sla ik een keer over. Maar gewoonlijk lukt het me wel.
Het is best fijn om te doen. Ik merk dat ik steeds meer in gesprek kom met mijzelf. Ik merk beter wat goed voor mij is en voel hoe ik uit mijn bed kom. Regelmatig heb ik eerst wat hoofdpijn van het vele dromen dat ik doe. Maar na het schrijven is die weer weg. Het is fijn om zo naar mezelf te luisteren. Ik krijg door te schrijven meer begrip een aandacht voor mijzelf. En dat is in deze corona-lockdowntijd geen overbodige luxe. Ik voel me op mijzelf terug geworpen. En ik ben aan het uitvinden wat ik moet doen om me energieker te voelen. Waar ik blij van word en waar ik een vredig gevoel van krijg. Een tegenwicht in mijzelf vinden tegen alles in de wereld wat ingewikkeld en moeizaam is. Daar heb ik trouwens ook ‘input’ bij nodig. Die krijg ik door te mediteren.
Mediteren
Gewoonlijk mediteer ik ‘s morgens na het ontbijt. Dan steek ik de kaars aan die bij mijn zelfgeschilderde Christus-icoon staat. Ik lees een korte Bijbeltekst en ben een half uur stil en schrijf meestal iets. Als ik begin te schrijven komen woorden als een soort gebed uit mijn pen. Het brengt mij bij een verlangen naar heelheid en Liefde. Sinds ik de morning pages schrijf kom ik niet elke dag aan deze meditatie toe. En ik merk dat ik dit toch mis. Ik heb die liefdevolle aandacht van wie/wat ik als God ervaar elke dag toch nodig. Het maakt me warm en hoopvol. Het is vaak een gesprek over Liefde met een hoofdletter, mijn Bijbelmeditatie. Mijn Christus-icoon kijk mij liefdevol en begrijpend aan.
Binnenkort – 30
november – gaat mijn negende retraitegroep van start! Met veel
voldoening en plezier heb ik de afgelopen acht retraites begeleid. En
ze worden steeds boeiender! Sinds de afgelopen retraite schrijf ik
zelf het meditatieve materiaal en Deze keer is de titel van de
retraite Geraakt door de Hemel. Meer kun je hierover lezen op
www.zininmijnleven.nl/inspiratie/retraite.
Inmiddels kun je op verschillende manieren meedoen met de retraite.
Je kunt je abonneren op het digitale materiaal dat elke week twee
maal verschijnt vanaf 27 november tot Kerst. Je kunt hierbij ook mijn
persoonlijke begeleiding per email te krijgen. En de mooiste optie is
de wekelijkse uitwisseling in een niet al te grote groep.
Retraite
Een kleine zes jaar geleden kwam ik in aanraking met het verschijnsel ‘retraite’. Deze werd door de Jezuïeten in Nijmegen georganiseerd in de 40-dagentijd. Ik las erover in een kerkblad en was er wel nieuwsgierig naar. Ik had er eigenlijk ook wel behoefte aan: mijn baan als geestelijk verzorger was wegbezuinigd en ik voelde dat het goed was om de dingen eens anders aan te gaan pakken. Maar hoe? Misschien kon deze retraite me hierbij helpen? Het was in de opzet van deze retraite de bedoeling om dagelijks tijd voor meditatie te nemen en ongeveer eenmaal per week met een vaste begeleider/ster te verkennen wat dat met je deed. Ik meldde mij aan voor het kennismakingsgesprek dat erbij hoorde en besloot daarna mee te doen. Lees verder onder de foto.
Weggestopte
verlangens
Het was voor mij een
begin van mezelf beter leren kennen. Stukje bij beetje werd ik me
ervan bewust dat ik mijn eigen verlangens weggestopt had. Ik was druk
bezet met werk en gezin en gunde mezelf geen tijd om erbij stil te
staan bij wat belangrijk voor mij persoonlijk was. In gesprek met
mijn geestelijk begeleider kreeg ik de ruimte om nog meer stil te
staan bij wat tijd voor mijzelf nemen met mij deed. Bezig zijn met
stukjes Bijbeltekst gaf mij veel rust. Heerlijk eruit pakken wat goed
voor mij was en de rest laten voor wat die was. Als theoloog ben ik
natuurlijk opgeleid om verantwoord met de Bijbel om te gaan en er een
algemene boodschap uit te halen. Maar daardoor waren Bijbelteksten
voor mij persoonlijk op afstand komen te staan. Door de meditatie en
de gesprekken kon ik er steeds meer mijn gevoel bij betrekken. Er
groeide liefde in mij. Moeilijke ervaringen die ik door de jaren had
opgedaan hoefde ik niet meer weg te stoppen. Die mochten er zijn en
kregen steeds meer een plaats. En daarmee kwam er ruimte voor mijzelf
als mens en als vrouw met haar eigen kwaliteiten. De dagelijkse
stiltemomenten werden voor mij een oase.
Warme sfeer
Na deze
retraiteperiode ging ik verder met de gesprekken over de ontdekkingen
die ik tijdens het mediteren deed. En in de adventsperiode die erop
volgde deed ik mee aan een uitwisselingsgroep in de advent. Van deze
groep heb ik veel geleerd. Vooral ook hoe belangrijk het is dat een
groep veilig is en warm. En dat het een kunst is om iedereen goed aan
bod te laten komen. Voor mij werd het een wens en uitdaging om op
termijn zelf een dergelijke groep te gaan begeleiden. Het is niet
voor niets mijn vak om mensen in groepsverband en persoonlijk rondom
zingeving te begeleiden! En ja, een jaar later startte ik met een
eigen uitwisselingsgroep. Sindsdien begeleid ik elk jaar twee
retraitegroepen: een in de 40-dagentijd (naar Pasen toe) en een in de
adventstijd (naar Kerst toe). En sinds dit jaar schrijf ik zelf het
meditatiemateriaal. Juist in persoonlijk contact met de deelnemers is
het mooi om te kunnen inspelen op de vragen die de meditatieve
momenten oproepen en de behoeften die er zijn. En soms speel ik ook
direct in op wat er in het nieuws is. De bijeenkomsten worden als
heel prettig en warm ervaren. En ze leveren de deelnemers echt iets
op. Juist doordat je van elkaar hoort wat ieder op haar/zijn pad
tegenkomt.
Reacties op de
uitwisselingsbijeenkomsten
“Heel prettig, voedend, vertrouwelijk.”
“Zeer positief, inspirerende en heel diverse, gemotiveerde mensen”
“Fantastisch fijn.”
“Heel prettig en een oase van rustmoment in de week. Een plek die ook helpt om mij steeds opnieuw weer terug te brengen op het “pad” dat ik graag wil bewandelen vanuit mijn verlangen naar “tevredenheid met wat het is”.
“Ik vond het fijn om te komen, voelde me van het begin af aan geen vreemde, en veilig genoeg om te delen wat me bezighoudt.”
“Goed, rustig en bewonderend hoe mensen omgaan met wat ze beleven…”
Mijn weg is ook
goed!
Een enkeling begeleidde ik per mail. En dat gaf ook een bijzonder contact. Het hielp mijn mailcontacten met het krijgen van meer rust in hun dagelijks leven. En van de ruim dertig abonnees die mijn materiaal zonder vorm van begeleiding gebruikten, kreeg ik ook reacties dat het zo waardevol was. Iemand gaf ook aan zich niet meer thuis te voelen in de kerk en liet mij dit weten: “Het door jou aangereikte materiaal werkte vaak troostend, het gevoel dat mijn weg ook goed is.”
Dat is waar ik het
voor doe! Het gaat mij om groei van de Liefde in mensen persoonlijk.
Dat jij en ik onszelf durven zijn en steeds meer mogelijkheden zien
en benutten om liefdevol te leven in deze ingewikkelde tijd en
samenleving. Dat krijgt effect in onze relaties en in hoe we met
werk, kwetsbaarheid, natuur en de andere gebieden van het leven
omgaan.
Stilstaan bij jezelf en je dagelijks leven?
Doe je deze keer ook mee met de retraite? Kies dan wat op dit moment bij je past. Vier weken lang een kwartier per dag jezelf deze adempauze geven werkt al! Lees hierverder voor meer informatie en aanmelding.
