Soms gaat het anders dan je denkt
Alles goed voorbereid
Dat merkte ik toen ik vorige week terugkwam van mijn wandelretraite. Ik had alles -dacht ik – goed voorbereid: overnachtingsadressen geregeld, vooraf getraind met lange wandelingen lopen op prettige wandelschoenen en meditatieteksten voor onderweg uitgeprint. En toch kwam ik drie dagen eerder terug naar huis! Ik was op het wandeltraject ‘stukgelopen’.
Kiezen
Vijf dagen liep ik de route van het Jabikspaad. Maar op de vijfde dag bedacht ik in bed dat ik moest stoppen: ik had ernstig geblesseerde voeten – voor mij onverklaarbare blaren achter onder mijn voetzolen en twee op mijn hielen. Ik kon er zelfs niet van slapen. Ik zat bij deze vijfde overnachting dichtbij een station (Wolvega) en besloot dat ik het niet zou wagen nu nog natuurgebied De Wieden in te gaan. Ik zou moeten blijven lopen en dat wilde ik mijzelf niet aandoen. De eerste twee dagen waren pittig geweest: het was toen ook in Friesland erg warm weer. Maar ik had die dagen goed gewandeld. Wel merkte ik hoe anders het was dan vorig jaar toen ik de Walk of Wisdom liep. Toen besloot ik tijdens de wandeldag hoever ik liep en overnachtte ik gewoon thuis. Nu zat ik vast aan mijn planning. En dat nekte mij uiteindelijk. Ik liep meer dan deze dagen goed voor mij was. En na thuiskomst bij een schoenenspeciaalzaak bleek dat mijn schoenen wat te ruim waren. Dat in combinatie met een flink gewicht op mijn schouders – bepakking voor 8 dagen – en de warmte dus was voldoende om mij te blesseren.
Andere verwachtingen
Vorig jaar ervoer ik de stilte en de rust in mijzelf en een fijn gesprek in mijzelf met de teksten die ik toen meenam. En ik wisselde mijn wandeldagen af met een dagje thuis aan mijn werkkamer klussen. Deze keer was het druk in mijzelf en was ik bezig mijn overnachtingsplek te bereiken en ging de tocht de volgende dag weer verder. En ik dacht met Abram in gesprek te gaan door stukjes uit Genesis onderweg te lezen. Het leek mij fijn om door hem geïnspireerd te worden! Maar ik bleef met mijn aandacht rondcirkelen bij Sarai en Hagar (Genesis 16). Vrouwen die elkaar het leven zuur maken. Vrouwen die allebei pijnlijk geraakt zijn door wat er in hun leven gebeurt.
Tegenslag
Sarai voelt zich door God uitgesloten van wat ze het liefste wil, van het moederschap. Hagar, haar slavin ziet terwijl ze zwanger is van een kind van Abram geen andere weg dan te vluchten in de woestijn.
Ze zijn allebei vrouwen die op zoek zijn naar ruimte om te zijn. Op zoek naar ruimte om gezien te worden en gewaardeerd. Op zoek naar ruimte om hun leven te leven zoals dat bij hen past. Meer zelfs nog: op zoek naar toekomst. Toekomst in het geval van Hagar voor het kind dat in haar buik zit. Aan Sarai was door God een toekomst als moeder beloofd. Maar dat kan zij bejaard als ze was – zich nauwelijks voorstellen.
Een drukte dus, die vrouwen in mijn hoofd. Vrouwen die impulsief naar elkaar reageren – elkaar negeren – mensen die pijnlijk geraakt naar oplossingen zoeken.
Gezien worden
Hagar wordt in de woestijn gevonden door een engel van de Eeuwige, van God. Die haar vertelt dat haar vernedering (door Sarai) door hem gehoord is. Zijzelf komt tot de conclusie dat ze door God gezien wordt. Er komt in haar weer ruimte. Ze ontdekt dat en krijgt weer vertrouwen in haar leven in de familie van Abram.
Heilzame confrontatie?
Soms moet je kennelijk botsen met een ander en botsen met jezelf. Tenminste: zo voelt het voor mij. De ruimte die ik zocht juist door een pelgrimsroute te gaan lopen, vond ik niet in hoe ik het zelf georganiseerd had. Het was geen vredige wandelretraite. Nee, het was een confrontatie met mijzelf en met het niet planbare. Het heeft in mij een gesprek op gang gebracht dat nog wel even doorgaat. Het stelt aan mij vragen waar ruimte is en waar een gevoel van vrede. Waar ikzelf ruimte ervaar en hoe ik daar goed mee kan omgaan, hoe ik daar zelf invloed op heb.
Aandacht geven aan ruimte
Wat het wandelen betreft betekent het dat ik dat anders ga aanpakken. Hoe weet ik nog niet precies. Maar ik vertrouw erop dat ik daar wel oplossingen voor vind. En wat het thema van mijn activiteiten voor het najaar betreft zet deze retraite-ervaring een belangrijk onderwerp op de kaart. Ik realiseer me dat ruimte een onderwerp is dat belangrijk is in het leven van veel mensen. En daar ga ik vanaf nu verder mee aan de slag. De zomeravondwandeling, de inspiratieontmoetingen, de vieringen waarin ik voorga en de flexibele digitale retraite in het najaar zullen hier allemaal mee verbonden zijn.
Annet Hogenbirk, 1 juli 2021