Titel: Spirituele filosofie en de ziel
Ondertitel: Mystieke oerteksten met Simone Weil als gids
Auteur: Jacques Graste
Uitgeverij Klement, Kampen
ISBN 978-90-8687-028-8
Aantal pagina’s: 192
Prijs: Euro 19,95

Prettig leesbaar filosofisch boek. Het straalt rust uit. Het neemt je als lezer mee in de mystiek en laat je ervaren wat spirituele ontwikkeling kan zijn. Dit is volgens de auteur een zoektocht naar spirituele bronnen. Hij neemt de lezer mee in zijn eigen zoektocht. De route van deze tocht laat hij bepalen door Simone Weil. Haar beschouwt hij als pionier op het gebied van de spirituele filosofie.
De moderne mens is ontworteld geraakt. De onderzochte spirituele schatten voeden een mens en fungeren als levenssap om de ontwikkeling van de ziel mogelijk te maken. Spirituele ontwikkeling van de ziel is waardevol en essentieel.
Met deze spirituele ontwikkeling bedoelt de auteur dat de ziel een verandering ondergaat van een ‘ik-werkelijkheid’ naar de ‘omvattende werkelijkheid’. Zijn vraag hierbij is, op welke wijze mystieke oerteksten hierbij helpen.
Aan de hand van teksten van Weil zet hij de mens in de ruimte van het natuurlijke en het bovennatuurlijke. Hij bespreekt de Bhagavad Gita, Plato’s Symposion en zijn grotmythe en Christus’ visie op liefde en mystieke fragmenten uit het Nieuwe Testament.
Kernbegrippen hierbij zijn: onthechting, aandacht, schouwen van schoonheid, en de band die bestaat tussen liefde voor God en de liefde voor de naaste.
De auteur pleit in zijn conclusie ervoor spiritualiteit en spirituele ontwikkeling een open ruimte te geven en niet exclusief over te laten aan geïnstitutionaliseerde religie. Hij maakt duidelijk dat spirituele ontwikkeling van de ziel verder gaat dan reguliere vormen van psychotherapie.
“Spirituele ontwikkeling vraagt om nieuwe invulling van deels oude spirituele deugden zoals aandacht, wachten en kijken (contemplatie), maar ook om onthechting, ontlediging en gelatenheid.”(167)
De auteur neemt de visie van Weil op het ‘ik’ als ijkpunt: het ‘ik’ is een belemmering in het zien en het ervaren van de werkelijkheid zelf. Hij vat het spirituele ontwikkelingsproces van de ziel samen als “het proces van bevrijding en onthechting, de omwending naar de bron van het licht en de eenwording met het absolute Goede of met de Werkelijkheid zelf.”(174)
De auteur komt tot de conclusie dat kennis van en inzicht in spiritualiteit en de mystieke ervaring noodzakelijk zijn voor spirituele ontwikkeling. Weil heeft hem geholpen bij het verwerven van deze inzichten. Het brengt de lezer er toe met meer aandacht zijn werkelijkheid te benaderen. Het brengt hem ertoe vaker zich de vraag te blijven stellen hoe zijn ‘ik’ zich verhoudt tot het hectische bestaan in de westerse samenleving. Een boek om nog meer malen te lezen. Het biedt stof tot overpeinzing. Om de diepere lagen te doorgronden en om nieuwe inspiratie op te doen.