Rouw
Rouw
Vroeg of laat overkomt het je
een vóór en een ná splijt
de aanwezige tijd in tweeën
flarden van leven kruipen
door je heen doorbreken het
zwart rouw krijgt een kleur.
© 2022 Annet Hogenbirk
Vroeg of laat overkomt het je
een vóór en een ná splijt
de aanwezige tijd in tweeën
flarden van leven kruipen
door je heen doorbreken het
zwart rouw krijgt een kleur.
© 2022 Annet Hogenbirk
4 gedachten over “Rouw”
Mijn man is 7 jaar geleden overleden , heel onverwacht en plotseling.
Ik ben nog steeds bezig met verwerking.
Ik heb inmiddels een vriend, ook weduwnaar, en we praten nog vaak over ons verlies en onze rouw. Fijn dat dit kan. Het bindt ons ook.
Maar vooral fijn, geborgen bij elkaar, warm en veilig.
Een ingrijpend verlies voor jou, José. Mooi dat je een thuis gevonden hebt bij je vriend, zodat jullie liefdevol met elkaar en jullie zelf kunnen omgaan. Dat helpt jullie te leven met verlies lees ik in je woorden. En geeft ook verdieping in het leven met elkaar. Wat fijn dat je dat hier deelt! Dankjewel. Ik wens jullie veel goeds met elkaar!
Mooi jouw schildering van rouw. Het diepe paars en het subtiele licht in de beweging, transparantie en helderheid.
“Dromen van licht in een leven van gemis en verdriet.
Verlangen naar een voorjaar vol zon, bloeiende bomen en planten. Langzaam vooruit gaan, behoedzaam, stap voor stap, naar vrede, naar toekomst, naar het kind in mij dat opnieuw geboren wil worden.”
Wat een liefdevolle en beeldende tekst van jou, Anneke. Dankjewel! Er zit hoopvolle energie in.