Vorige jaar liep ik de Walk of Wisdom. Een prachtige wandelroute rond Nijmegen. Het is een nieuwe en niet-religieuze pelgrimsroute (*2015) die uitgezet is om je eigen wijsheid op je eigen tempo te vinden. Het is een afwisselende route die inmiddels al meer dan vijfduizend keer gelopen is. Ik wandelde hem vanuit ons huis in Nijmegen. Mijn man was zo aardig om mij op te halen waar ik mijn wandeldag stopte en mij op een volgende wandeldag weer bij dat punt te brengen. En zo wandelde ik – met tussenliggende rustdagen – in twee weken tijd in de regio rond Nijmegen waar we al een kleine twintig jaar wonen. Op een nieuwe en verfrissende manier keek ik naar mijn eigen omgeving.

De geschiedenis van bevrijding

Ik werd – naast de prachtige natuur – geraakt door de geschiedenis van bevrijding en de strijd die daarvoor geleverd is. De herdenkingstekenen trof ik onderweg aan. Jonge mensen die voor onze vrijheid naar Nederland kwamen en hun leven geriskeerd hebben én gegeven. Hun verhaal ging in gesprek met het verhaal van bevrijding dat ik meegenomen had als gesprekspartner op mijn weg. Ik wandelde met stukje Exodus: het verhaal van Mozes die de opdracht krijgt om zijn volk uit de slavernij in Egypte te bevrijden.

Antwoord durven geven

Daar waar ik in net mijn uitgeprinte tekst las dat Mozes tegen God – die hem de opdracht geeft zijn volk te bevrijden – zegt: “Wie ben ik, dat ik dit doen zal?” (Exodus 3:11) kwam ik juist een gedenkboom tegen waarop een vermelding stond dat twee jonge parachutisten “Ja!” gezegd hadden op een indringende roep om bevrijding. De resten van deze twee jonge mannen van begin twintig waren hier ruim tien jaar geleden gevonden. Ik vond het heel indrukwekkend. Juist omdat de Bijbeltekst nog in mijn hoofd resoneerde: ‘Wie ben ik dat …?!” Hoe vaak vragen wij ons niet af wat voor zin het heeft om in actie te komen. Hoe vaak laten wij het er zelf niet bij zitten, terwijl jij en ik wel degelijk het verschil kunnen maken! Als de geallieerden het erbij hadden laten zitten en niet in actie waren gekomen om ons te bevrijden, wie zouden wij dan nu zijn?

Vrijer leven

Ik denk nog vaak aan mijn Walk of Wisdom terug. Het was een bijzonder inspirerende pelgrimage. En juist nu – in deze nog steeds vreemde corona-tijd – verlang ik ernaar opnieuw met mijzelf op weg te gaan. Opnieuw met een Bijbelverhaal. Deze keer ga ik met de verhalen van Abraham op pad, aartsvader van de joden, moslims en christenen. Ik ben nieuwsgierig naar deze mens die een voorbeeld en houvast is voor velen. Een mens die vol met twijfels op weg ging, weg uit zijn land en los van zijn familie. Ik wil er iets van meevoelen hoe hij op weg ging, weg uit zijn vertrouwde bestaan. Ik hoop het net als hij te ervaren dat je niet alleen bent op je weg in den vreemde. Hij merkte het steeds weer dat zijn God – de God die zich had geopenbaard met de naam IK BEN ER – met hem mee ging.
Ik loop niet in het Midden-Oosten zoals Abraham, maar ik begin in Friesland waar het Jabikspaad begint. Het is de start van de Camino naar Santiago de Compostella vanaf de Waddenzee. Nu op de drempel naar een vrijer leven na alle corona-beperkingen, besef ik dat ik een ‘reset’ nodig heb. Ik heb behoefte aan een periode van stilte en bezinning, van dingen op hun plek laten vallen. Kortom: een pelgrimage naar wat mij heilig is.

Vastleggen

Ik ga me overgeven aan het ritme van mijn voeten en aan de wind, zon en regen. En ook aan gastvrijheid en onbekende mensen die ik onderweg zeker zal tegenkomen! Ik heb zeven overnachtingen afgesproken bij gastadressen van Vrienden op de Fiets. Alles al geregeld…want op de bonnefooi overnachtingsplekken zoeken zit er nu nog niet zo in. En eerlijk gezegd hou ik ook wel van wat duidelijkheid. Hoewel ik wel vind dat ik nu wel erg veel moet vastleggen. Twee expositiebezoeken heb ik al gereserveerd. Minder overlaten aan het toeval dus. Maar het lijkt me mooi om naar museum Belvédère te mogen. En in de Jacobijnerkerk in Leeuwarden is een expositie van een bijzondere Friese kunstenaar, Jentsje Popma een man van bijna honderd, met een warm hart voor Nijklaester. Hij gunt deze pioniersplek Nijklaester dat daar mensen op adem komen en in verbinding met zichzelf en met elkaar.

Op adem komen

En dat op adem komen en nieuwe inspiratie vinden is nou precies wat ik zelf hoop te bereiken met het lopen van het Jabikspaad. Het is een duizend jaar oude pelgrimsroute, een bescheiden eerste stukje op weg naar het verre Santiago de Compostella. En wie weet wandel ik voortaan wel elk jaar een stukje van deze oude pelgrimsroute en wandel ik de volgende 2500 kilometers ook nog!

Steeds meer vertrouwen

Woensdag 16 juni ga ik op weg. Ik neem mijn kleding en tekenspullen mee, en een heel klein spiritusbrandertje voor onderweg. Om mijzelf te kunnen verwennen met een lekker kopje thee ergens langs de kant van de weg. En ik neem dus de verhalen van Abraham uitgeprint mee: dat is mijn gesprekspartner onderweg. Ik ben heel benieuwd wat ze met mij gaan doen, als ook ik mijn vertrouwde plek achter mij laat en op weg ga. Kijken of mijn weg ook een weg van vertrouwen wordt. Of ik die ruimte in mijzelf steeds meer ga beleven. Dat is waar ik op hoop!

Annet Hogenbirk, juni 2021

PS! Ga JIJ je eigen weg?

Vanaf augustus starten er activiteiten rondom het thema ‘Ga jij je eigen weg?’:

• Vanaf half augustus komt er een digitale meditatieve cursus beschikbaar met inspirerend materiaal om op je eigen moment meer vorm en aandacht te geven aan je eigen weg.
• 17 augustus een zomeravondwandeling in het Goffertpark te Nijmegen.(19.30-21.30)
• 11 september een Inspiratie Ontmoeting (10.00-12.00 uur) in Nijmegen.

Meer informatie volgt hier binnenkort. Blijf op de hoogte en abonneer je hiernaast op de Inspiratiebrief van Zin in mijn Leven.