Oogsten. Als je een moestuin hebt, oogst je regelmatig. Juist in de warme maanden heb ik veel te oogsten. Ruim een week geleden oogstte ik vijf kilo bramen en vandaag plukte ik vier kilo heerlijk rijpe bramen. Vandaag ben ik blij met mijn oogst. De vorige keer niet. Waarin zit het verschil?

De eerste keer had ik geen trek in oogsten. Ik kwam al aardig moe bij onze moestuin aan. Ik trof daar de eerste zwart gekleurde bramen aan: ze waren groot en oogstrijp. Maar ik was er nog niet zo blij mee. Voor mijn gevoel werd ik gedwongen ze te plukken. Doe je het niet, dan heeft dat effect op de volgende bramen. Want de eerste rijpe gaan dan schimmelen en steken de rest aan. Dus dat wil je niet. Dus dan toch maar aan het oogsten, zin of niet! Maar oogsten is niet het enige dat nodig is. Bramen zijn maar kort houdbaar, zeker als ze al flink rijp zijn. Dus ze vragen thuis ook nog wel wat aandacht. Gewoonlijk maak ik van bramen jaarlijks jam en bij de volgende pluk sap. Ik gaf van mijn eerste oogst wat aan mijn buurvrouw en was opgelucht dat ik wat minder bramen te ‘verwerken’ had. Van mijn deel maakte ik jam. De volgende dag vertelde mijn buurvrouw dat mijn bramen zo lekker waren. Pas toen realiseerde ik me dat ik niet eens de tijd genomen had om er zelf wat van te eten en er met aandacht van te proeven. Ik was in de stress geschoten doordat de oogst wat eerder was dan ik gehoopt had. Ik had er geen zin in. Maar door mijn buurvrouw realiseerde ik mij nu dat ik mezelf tekort gedaan had door alleen maar aan de ‘klus’ te denken en er niet van te genieten.

Blij

Vandaag ben ik blij met mijn oogst! Ik heb tijdens het plukken al de zeer rijpe vruchten opgegeten. Heerlijk sappig en zoet! Het maakte het oogsten tot een meditatief gebeuren. Ik voelde dankbaarheid dat de bramen zo mooi groot waren gegroeid. En ik zag er op de grond een mooie vlinder bij zitten. Ja, plukkend kom je ook altijd wel een paar leuke wantsen (geen beddenwants hoor!) tegen; die houden er ook van. Vriendelijke beestjes, mooie natuur! Het was een moment van genieten en van merken wat goed was.

Oogsten is bij je binnen laten komen

Oogsten is iets dat iedereen kan doen. Het is niet iets dat je alleen in je (moes)tuin kunt doen, maar je kunt ook oogsten in je dagelijks leven. Iedereen kan het, of zou het moeten kunnen. Je kunt lof oogsten op je werk, als je een compliment krijgt over hoe je een klus hebt geklaard. Als je een compliment bij je binnen laat komen, word je er blij(er) van. Dat kan ook aan tafel zo zijn als je lekker gekookt hebt voor een of meer anderen. Maar je hoeft niet altijd te oogsten via anderen. Je kunt ook zelf na een dag even stil worden. En nagaan hoe de dag voor je was. Wat er goed was. Waar je moeite mee had. Of wat misschien beter had gekund. Rustig kijken naar je oogst. En ook proeven van wat je hebt geoogst. Misschien was het een glimlach van iemand die je tegenkwam in het zwembad. Of kijk je met plezier naar wat je hebt opgeruimd. Of denk je met opluchting aan het rapport dat je hebt afgemaakt. Of maak je contact met het verdriet dat je voelt omdat je een geliefde mist. En erken je dat dat bij jou hoort.

Tegenhanger tegen onmacht

Ja, als je zo kijkt naar oogsten dan is het een goede tegenhanger tegen het vaak zo negatieve nieuws in de krant. Een krachtbron tegen de onmacht die je zo hevig kunt voelen als je met alle wereldproblemen geconfronteerd wordt of als je geconfronteerd wordt met problemen waarop je zo weinig invloed hebt. Als je met aandacht nadenkt en na-voelt en letterlijk of figuurlijk proeft wat er goed en waardevol was in de dag die voorbij is, kun je zomaar blij worden met of meer liefde voelen voor wie je zelf bent. Er blijken ineens zoveel mogelijkheden te zijn om te oogsten.

Voornemen

Ik neem mij voor om voortaan elke dag iets te gaan oogsten. En dan bedoel ik niet dat ik elke dag naar de moestuin ga, maar dat ik ‘s avonds even de tijd ga nemen om op de dag terug te blikken. Het proeven van de zoete bramen vind ik een aantrekkelijke en beeldende stimulans.
En jij? Ga jij ook (vaker) oogsten?

PS! Reacties welkom!